من مشهدیم و افتخار می کنم به مشهدی بودن خودم و ناراحت میشم وقتی یه چیزایی رو میبینم

ناراحت میشم وقتی میبینم که لهجه همشهریام رو به سخره میگیرن ناراحت میشم وقتی میبینم من و همشهریام رو با القاب بی معنی و نا مربوط صدا میکنن.....

من مشهدیم و غمگین میشم وقتی میبینم که هر وقت هر کارگردانی میخواد  سطح فرهنگ پایین بعضی از افراد رو نشون بده از لهجه همشهریام استفاده میکنه برام فرقی نمیکنه که خودم ازش استفاده میکنم یا نه برام مهم نیست که چند بار خودم به این لهجه حرف زدم ولی به کسی حق نمیدم که بخواد این لهجه رو مسخره کنه!!!!!

من ایرانیم و افتخار میکنم به ایرانی بودنم و ناراحت میشم وقتی یه چیزایی رو میبینم

ناراحت میشم وقتی لهجه هم وطنام رو مسخره میکنن ناراحت میشم وقتی هم وطنام رو با الفاظی خطاب میکنن که ...........

ترک،لر،کرد،شیراز،مشهد،اصفهان،تهران مگه نه اینه که ما با هم هم وطنیم ؟مگه ما با هم دوست و برابر و برادر نیستیم؟پس چرا هم رو با این الفاظ خطاب میکنیم؟چرا یاد گرفتیم که از هم به طور کورکورانه پیروی کنیم؟چرا هیچ وقت به حرفایی که در مورد هم میزنیم توجه نمیکنیم؟چرا باید خیلی راحت به هم توهین کنیم؟چرا حاضریم به خاطر دو دقیقه لبخند و شوخی یه قوم و طایفه رو یه دوست و همسایه رو مسخره کنیم؟چرا........

مگه ما به این شعر بنی آدم اعضای یکدیگرند            که در آفرینش ز یک گوهرند                      اعتقاد نداریم؟

پس چرا با حرفامون باید اعضای بدن خودمون رو به درد بیاریم؟؟؟؟؟

عصبانی میشم وقتی میبینم یه عده همین جوری خیلی راحت حرف های نامربوط میزنن در مورد هم وطنام......حالا چه ترک و چه لر و چه مشهد

آهای مردمی که خیلی راحت با حرفاتون دل هم رو میشکنید بدونید که دل شکست هنر نیست اگه تونستی تکه های یه دل شکسته رو دوباره بند بزنید هنر کردید............

- چند وقت پیش یه پیامک برام اومد....یه جک بود.....وقتی خوندم اون قدر عصبانی شدم که همون جا پاکش کردم میخواستم به فرستنده این حرفایی که بالا نوشتم رو بگم بگم من ایرانیم بگم حق نداری به هم وطنای من توهین کنی...ولی دیدم فایده نداره آخه تا وقتی ما بخوایم بدون اطلاع از هرچیز همین جوری ازش اطاعت کنیم مشکلاتمون باقی خواهد موند....